De seksuele moeilijkheden kunnen vroeg in het het geslachtsleven van een persoon beginnen of zij kunnen zich ontwikkelen nadat een individu eerder plezierig en het tevredenstellen van geslacht heeft ervaren. Een probleem kan zich geleidelijk aan in tijd ontwikkelen, of kan plotseling als totaal of gedeeltelijk onvermogen voorkomen om aan één of meerdere stadia van de seksuele handeling deel te nemen. De oorzaken van seksuele moeilijkheden kunnen fysiek, psychologisch zijn, of allebei. De seksuele wenswanorde of verminderde libido kan door een daling van normaal oestrogeen (in vrouwen) of testosteron (in zowel mannen als vrouwen) productie worden veroorzaakt. Andere oorzaken kunnen verouderen, moeheid, zwangerschap, medicijnen (zoals SSRIs) of psychiatrische voorwaarden, zoals depressie en bezorgdheid. De seksuele pijnwanorde beïnvloedt uitsluitend vrouwen bijna en is genoemd geworden dyspareunia (pijnlijke betrekkingen) en vaginismus (een onvrijwillige kramp van de spieren van de vaginale muur die zich in betrekkingen mengt). Dyspareunia kan door ontoereikende smering (vaginale droogte) in vrouwen worden veroorzaakt. Het probleem van een ontoereikende bouw is waarschijnlijk één van de grootste kwesties een mens behandelt. De meeste mensen ervaren erectiele problemen bij gelegenheid, maar impotentie, ook de genoemd erectiele dysfunctie, wordt als „blijvend nalaten gedefini�ërd om bouw van voldoende starheid voor penetrative seksuele betrekkingen te ontwikkelen en te handhaven.„Natuurlijk, hebben de mensen andere soorten seksuele problemen met inbegrip van gebrek aan wens en de problemen met ejaculation, nog impotentie is het gemeenschappelijkst en het verontrusten. De zenuwen moeten voor een mens normaal werken om een bouw te krijgen en te houden. De schade van de zenuw kan uit diabetes, multiple sclerose, prostate chirurgie of schade aan het ruggemerg voortvloeien. Er zijn vele efficiënte behandelingen voor erectiele dysfunctie. De populairste optie is een klasse van drugs genoemd phosphodiesterase type 5 (PDE5) inhibitors, dat sildenafil (Viagra), vardenafil (Levitra) en tadalafil (Cialis) omvat. Deze drugs, die in pillenvorm van nul tot 60 minuten vóór seksuele activiteit worden genomen, werken in ongeveer 70 percent van mensen, hoewel zij bij mensen met neurologische oorzaken van erectiele dysfunctie zoals zenuwschade van prostate chirurgie, diabetes of ruggemergverwonding minder efficiënt zijn.
lees artikel
|